88 dergi izlemişim. Bu
sene en çok tartışmalara odaklandım.
Dahası odaklanmak istedim. Olmadı. Tartışma, neredeyse hiç yoktu.
“Çatışmasız Aydınlık” ismini vermek istedim bu duruma. Bir iki tartışmaya
rastladım, onların da bir kısmından Dergiler…
Dergiler… bölümünde bahsettim, bir kısmını da Poetik Alıntılar bölümüne alıntıladım. Tartışma, iyi mi kötü mü?
Bence iyi. Seviye korunuyorsa neden kötü olsun ki! Dikkati sivriltir, dimağları
açar.
*
Bu sene hayatımda hiç
olmadığı kadar konuşmalar yaptım, konferanslar verdim, kitaplar imzaladım.
Üniversitelerde ve başka yerlerde. Çoğu genç kitlelerdi. Şunu fark ettim:
İnsanlar şiiri ve edebiyatı seviyor. Şairlerle, yazarlarla karşılaşmaktan
mutluluk duyuyorlar. Burada bir hinlik var mı peki? Sanmam. Ne var ki,
edebiyatın ve şiirin popüler olan üzerinden kitlelere ulaştığı algısı ya da
gerçeği, biraz da, nitelikli edebiyatın toplumla kuracağı ilişki kanallarının
ihmal edilmesiyle ilgilidir. Toplumu dizayn etmeye kalkışmak elbette boşa
çıkıcı bir uğraştır ama şairin sesi ile toplumun sesinin bir yerlerde kesişmesi
gerekir. Aksi takdirde, şiir, salt şairler arası bir diyalog aracına dönüşür ki
bu, şiir için en büyük çıkmazlardan biridir. ..... (Tamamı Şiir Yıllığı'nın Ön sözünde)
